شما چگونه مى‌خواهيد محبت و اطمينان مردم را جلب كنيد؟ اگر ما دنبال مسائل خودمان رفتيم، به فكر زندگى شخصى خودمان افتاديم، دنبال تجملات و تشريفاتمان رفتيم، در خرج كردن بيت‌المال هيچ حدى براى خودمان قايل نشديم - مگر حدى كه دردسر قضايى درست بكند! - و هرچه توانستيم خرج كرديم، مگر اعتماد مردم باقى مى‌ماند؟ مگر مردم كورند؟ ... آقايان! مگر مردم نمى‌بينند كه ما چگونه زندگى مى‌كنيم؟

....تلاش می کنیم که کسانی که متعهد به مکتب هستند انتخاب شوند.ما باید کاری کنیم که رئیس جمهور آینده ی ما مهره ی آمریکا نباشد... وقتی سخن به اینجا رسید ناگهان شهید بهشتی گفت: ((دوستان بوی بهشت می آید)) که ناگهان صدای انفجار و ریختن آوار،فضای جلسه را به هم ریخت.(سالروز شهادت شهد بهشتی گرامی باد )

یکباره به خود آمدم ، دیدم که سرتاسر ایران به من بد می‌گویند ، حتی مؤمنین به خدا نسبت به من اهانت می‌کنند ، مشکوکند ، مرا جنایتکار می‌نامند ، سب می‌کنند ، فحش می‌دهند ...... (سالروز شهادت شهید چمران گرامی باد )

هر جائی که مردمان عافیت‌طلب و راحت‌طلب، در وسط میدان مبارزه، جائی برای خود باز نمیکنند و خطرپذیری نمیکنند، انسانهای مؤمن و مبارز را به تندی و افراطی‌گری متهم میکنند. ۱۳۹۲/۰۳/۱۴

«مرحوم آقای بهجت (رضوان الله تعالی علیه) میفرمودند این دعا را زیاد بخوانید: «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک».

مردم بايد رفتار مسؤولان، دولتمردان، برگزيدگان و كسانى را كه در جامعه اثرگذار هستند، زير نظر داشته باشند. خطاست اگر خيال كنيم كه ما مسؤوليت را به دست كسانى سپرده‌ايم و آنها مسؤولند؛ پس برويم مشغول كار و زندگى خودمان باشيم و به كار آنها كارى نداشته باشيم؛ نخير، اگر اين‌طور شد، ملت ضرر خواهد كرد؛ اگر غفلت واقع شد، حوادث غلبه خواهد كرد.

اما حالا مثل عروسى اشراف عروسى بگيريم، مثل خانه‌ى اشراف خانه درست كنيم، مثل حركت اشراف در خيابانها حركت كنيم! اشراف مگر چگونه بودند؟ چون آنها فقط ريششان تراشيده بود، ولى ما ريشمان را گذاشته‌ايم، همين كافى است؟! نه، ما هم مترفين مى‌شويم.

اعتقاد من این است که مجموعه‌ی انقلابی کشور میتوانند با منطقِ محکم وارد میدان بشوند، نقّادی کنند. نقاط ضعف را و نقاط منفی را به رخ ما مسئولین بکشانند. گاهی میشود که مسئول، متوجّه نیست چه دارد میگذرد در متن جامعه، امّا آن جوان در متن جامعه است، او میفهمد.

آنها نمی دانند، من رزق سال کشور را در شب های فاطمیه می‌گیرم

يك‌وقت چندى پيش - دو سال قبل از اين - يكى از وزراى زمان ما، از وزارت كنار رفت. همان هفته‌ى بعدش، عيالش را روى موتور گازى نشاند و با خودش به نماز جمعه آورد! يعنى شأن اجتماعى او، اين است كه حتّى يك پيكان ندارد كه زنش را در آن بنشاند و به نماز جمعه بياورد. اين، چيز خيلى مهمى است. 69.3.7