«يك وقت هست كه ما در زندگی‌ شخصی‌ خود مثلاً حركت اشرافگونهای‌ داريم بين خودمان و خدا؛ كه اگر حرام باشد، حرام است؛ اگر مكروه باشد، مكروه است؛ اگر مباح باشد، مباح است؛ اما يك وقت هست كه ما جلوی‌ چشم مردم يك مانور اشرافی‌گری‌ می‌دهيم؛ اين ديگر مباح و مكروه ندارد؛ همهاش حرام است؛ بهخاطر اينكه تعليمدهنده اشرافی‌گری‌ است به: اولاً زيردستهای‌ خودمان، ثانياً آحاد مردم به اين كار تشويق می‌شوند. ما نبايد مردم را به اين كار تشويق كنيم. ممكن است در داخل جامعه كسانی‌ پولدار باشند و ريخت و پاش كنند - البته اي

مسأله‌ی دنیاطلبی که من این همه رویش تأکید میکنم - و متأسّفانه هر وقت انسان راجع به آن حرف میزند، بعضیها را میگزد و ناراحت میشوند ...... همین قضیه‌ی اتومبیلی که شما میگویید، من در جلسه‌ای آقایان مسؤولان دولتی را دعوت نمودم، و چیزهایی گفتم. البته یک مقدار هم عمل کردند و بالاخره بعضیها اتومبیلهای گرانقیمت را کنار گذاشتند؛ دستگاههایی که مسؤولان این کار هستند، باید مراقبت کنند؛ مردم هم باید اقدام در این زمینه را بخواهند. ۱۳۷۷/۱۲/۰۴

روحانیون بیدار شوند؛ الآن وقت مسئله گفتن نیست! شما بايد بيدار شويد، به فكر علاج بدبختيهاى مردم باشيد؛ مباحثه به تنهایى فايده ندارد. مسئله گفتن به تنهایى دردها را دوا نمى‏كند. به مسائل روز توجه كنيد! شما با اين اهمال‌كاري‌ها مى‏خواهيد كه ملائكه، اجنحه خود را زير پاى شما پهن كنند؟! مگر ملائكه تنبل پرورند؟! براى شما كه جز مسئله گفتن تكليفى نداريد خضوع، معنى و مورد ندارد! ولایت فقیه یا حکومت اسلامی ص۱۴۳. #روحانیون_تن‌پرور_نباشند!

یک فرهنگ بسیار زشت و سخیفی بین مسئولین مملکتی، مدیران و کارگزاران-در همۀ دروان‌ها- بوده؛ اینها در محیط خودشان به همکاران خودشان امر به معروف و نهی از منکر نمی‌کنند. مثلاً طرف می‌داند چه کسانی در ادارۀ خودش دارند زد و بند می‌کنند(حق و ناحق می‌کنند) ولی جلوی آنها را نمی‌گیرد و نهی از منکر نمی‌کند و از آن طرف دور می‌زند می‌رود مجلس روضه برای امام حسین(ع)؛ اینها با امام حسین(ع) هم بازی می‌کنند!95.7.14

نباید بگذارید این مطالبه ‏ی مهم از ذهنها دور شود؛ یعنی بایستی عدالت آن‏چنان از طرف مردم، قشرها و بخصوص جوانان مطالبه شود که هر مسئولی- چه بنده و چه هرکس دیگری که در جایی مسئول است- ناچار باشد به مقوله ‏ی عدالت، و لو برخلاف میلش هم باشد، بپردازد. 1382/02/22

در دوران دفاع مقدس بهترین افراد خود را به میدان فرستادیم، اما پس از جنگ بهترین افراد خود را پشت میز مدیریت نفرستادیم. 95/03/03

البته سلیقه‌ها دوگونه است: بعضى مى‌گویند خوب است ما جنت‌مکان بمانیم؛ کنارى بایستیم و در هیچ کارى دخالت نکنیم. یک سلیقه هم مى‌گوید نه، من جنّت‌مکانى را رها مى‌کنم و وارد میدان مى‌شوم؛ کارى که تکلیف خودم مى‌دانم، انجام مى‌دهم. یک عده خوششان مى‌آید، یک عدّه هم بدشان مى‌آید؛ باید خدا خوشش بیاید. این هم یک سلیقه دیگر است. این سلیقه، متعلق به آنهایى است که خوب عمل مى‌کنند. ۲۲ اردیبهشت ۱۳۷۷

این مجموعه‌های خودجوش مردمی که کار فرهنگی میکنند -که الان در سرتاسر کشور هزاران مجموعه‌ی خودجوش مردمی هست که دارند خودشان کار میکنند، خودشان فکر میکنند، خودشان تلاش میکنند و کار فرهنگی میکنند- روزبه‌روز باید توسعه پیدا کنند؛ دستگاه‌های دولتی باید به اینها کمک کنند. دستگاه‌های دولتی، آنهایی که مربوط به فرهنگند، به جای اینکه آغوش خود را به روی کسانی که نه اسلام را قبول دارند، نه انقلاب را، نه نظام اسلامی را، نه ارزشهای اسلامی را [باز کنند]۱۳۹۵/۰۱/۰۱

یک روحانی چه امام جمعه چه پیش نماز چه منبری چه مرجع و چه شخصیت حکومتی باید دائما به افراد نزدیک این مساله را گوشزد کند که آزادی لازمه دین است و این‌گونه گمان نکنند که فلانی شخصیت بزرگی است و هیچ کس نباید بگوید بالای چشم او ابروست! 70/8/23

از ادبیّات دشمن استفاده نکنید. دشمنان انقلاب از روز اوّل آمدند تعبیر ادبیّات تندرو و میانه‌رو را مطرح کردند؛ فلانی تندرو است، فلان جریان تندرو است، فلان جریان میانه‌رو است. آن روز، از همه تندروتر هم از نظر آنها امام بزرگوار بود؛ امروز هم از همه تندروتر، به نظر آنها این بنده‌ی حقیر هستم. ۱۳۹۴/۱۲/۰۵