بودن یا نبودن مسئله اینست! سالها پیش عالمی وارسته در این شهر سکنی گزیده بود که جاذبه روحانی اش هر فطرت پاکی را به خود جلب می نمود. نه تنها مردم و بویژه جوانان شاهین شهر که بسیاری از هموطنان از شهرهای دور و نزدیک از تهران گرفته تا درود و… گردش جمع می شدند تا بلکه شعاعی از انوار ملکوتی وجودش بر قلوب خداجویشان بتابد و برایشان معبری شود به آسمان! آن عالم عبدالقائم شوشتری نام داشت، که هرچند در کسوت امام جمعه شاهین شهر بود اما بسیاری او را در مقام یک رفیق ناب، یک برادر دلسوز، یک پدر رئوف و مهربان، و مهمتر از همه یک طبیب قلوب و یک پیر و استاد اخلاق یافتند و سبب پیوند قلبیشان با او همین امر بود. اگرچه وجود ایشان را قدر ندانستیم و نعمت حضورش را در شاهین شهر کفران کردیم و از دستش دادیم اما هنوز هم بسیاری از جوانان، دانشجویان، طلاب، کسبه، مومنین و متدینین این شهر برای بهره مندی هرچند کوتاه از محضر ایشان شبهای جمعه به اصفهان می روند تا باز هم حلاوت آن ایام را احساس نمایند.

شاید از خود بپرسید چرا در آغاز سخن این مطلب آمد که : بودن یا نبودن مسئله اینست! بعلت اینکه گوهر حضور این عالم ربانی را در شهر سالهاست از دست داده ایم و علیرغم گذشت سالیان طولانی از فقدان وجودش در جمع مردم شاهین شهر هنوز بدیل و جایگزینی برای این استاد وارسته اخلاق نیاقته ایم و دقیقا به همین دلیل در این شهر یک عالم ربانی و استاد مسلم اخلاق وجود ندارد مفاسد اخلاقی و اجتماعی فراوانی بروز کرده است. در این جنگ نرم فرهنگی که ابزاری نظیر ماهواره و اینترنت که به تعبیر سید شهیدان اهل قلم مرتضای آوینی سوراخهای نفوذ شیطان به درون خانه های هستند و از یکسو جوانان را تهدید می کند، و از دیگر سو کیان خانواده ها را به باد می دهد تنها راه چاره پناه بردن به دامان مردان خداست ولاغیر! شکی نیست که مصالح یک اجتماع صالح، افراد صاحب اخلاق و ملکات فاضله هستند و ساختن این مصالح کار اساتید اخلاق است. اکنون که مفاسد اخلاقی و اجتماعی در شاهین شهر بیداد می کند جای خالی آن استاد اخلاق بیشتر احساس می شود. استادی که درد مردم و درد جامعه و عیب مردم را عیب و درد خود بداند و به مثابه طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ بدنبال بیمار بگردد تا او را درمان نماید. اما…

شرح این هجران و این سوز جگر         این ؟؟؟ بگذار تا وقتی دگر