
مسجد صنعتگران در میدان بسیج (فلکه برق) مشهد مقدس واقع شده است. یک مسجد کوچک با بنای قدیمی، در یک محله قدیمی. همانند صدها مسجد کوچک و بزرگ شهر، اما با تفاوتهایی که آن را متمایز کرده است.
مسجد صنعتگران تحت اشراف مدرسه علمیهی حاجآقای صرافان اداره میشود. در هنگام اذان، صدای موذن داخل مسجد از بلندگوها پخش میشود. در بدو ورود طلبهای به نمازگزاران خوشآمد میگوید و کیسهکفشی را برای آنها میگشاید. فرشهای مسجد با پارچههایی سفید به شکل کامل پوشیده شده است که تمیزی آنها نظر هر فردی را جلب میکند. فضای مسجد عطر آگین است. سرویسهای بهداشتی نیز بینهایت تمیز و پاکیزهست.
تمام دیوارهای مسجد با قفسههای کتاب پوشانده شده است، یک کتابخانه غنی در موضوعات گسترده و برای ردههای مختلف سنی و صد البته در فضایی دلنشین محلی است برای تجمع نوجوانان و جوانان جهت مطالعه و پر کردن اوقات فراغت. درب این مسجد برخلاف اکثر مساجد که تنها هنگام نماز باز هستند، در اکثر ساعات شبانهروز به روی مردم باز است.
جلسات مذهبی، فرهنگی و سیاسی با دعوت از سخنرانان معروف به طور متناوب در این مسجد برگزار میشود. نقطه اوج ثمرات مدیریت فرهنگی مسجد صنعتگران تولد مجمع مطالبه مردمی مشهد بود، یک جنبش عدالتخواه با بدنه جوان و پر انرژی که در چند سال فعالیت خود توانسته کارنامهای درخشان و مؤثر در فضای اجتماعی شهر رقم بزند.
چرا در هر کوی و برزن شهرها یک مسجد صنعتگران نداشته باشیم؟
دانیال مقامی
چرا در شاهین شهر مسجدهایی در تراز مسجد صنعتگران یافت نمیشود و مدیران فرهنگی فقط به دنبال توسعه ساخت وساز هستند ؟!! و مساجدی در تراز اسلامی یافت نمیشود ؟!