چه محافظه کاری باعث شده است تا نفس کودکان ما در سینه های نحیفشان سنگینی کند؟ کدام برهان٬قدرتمندتر و کدام صلاح دید ٬ارزشمندتر از نفس کشیدن کودکان ماست که در بحرانی ترین شرایط اصفهان٬در روزهایی که آلودگی هوای اصفهان و بدتر از آن٬تجمیع تمام آلودگی های این روزها با آلودگی روزمره ی حاصل از سوختن مازوت و یا هر ماده ی دیگری در نیروگاه شهید منتظری و پالایشگاه اصفهان و...نفس حتی بزرگترها را در شاهین شهر به شماره انداخته است و« بحرانی» به لغتی ناتوان از شرح وضع موجود تبدیل شده٬با حیرت بسیار مینگریم که نه تنها مدارس تعطیل نمیشوند٬که در اقدامی عجیب ٬گویا به گونه ای لجوجانه ٬مسؤولان برخی مدارس٬ کودکان دبستانی را بر چهارچرخه های فرسوده ی بی خاصیت مولد دود و آلودگی سوار و از شهری به شهری ٬به عنوان اردوی علمی باغ بانوان و دشت بانوان و غیره٬کارناوال کمک به جریان آلاینده ی هوا راه می اندازند.آیا به واقع٬کسی در میان اهالی ودست اندرکاران آموزش وپرورش شاهین شهر٬به این موضوع می اندیشد.اگر نه که وا اسفاها!!و اگر آری ٬که آن هم ایضا ٬که در برابر تهدید های فرا روی ریه های آسیب پذیر کودکان خردسال ما ٬راه محافظه کاری پیش گرفته اند و دم نزدن.
یکی ازاین کودکانی که گلویش میسوزد٬کودک خود شماست٬حداقل به کودک خود بیاندیشید تاشاید خودخواهی تان کودکان ما را نیز از گزند دور نگاه دارد.